Inhoud
Soms is een eerste date betoverend schoon, soms is het een ramp waar je je levenslang voor schaamt. Over die laatste soort schreef Gina Gionfriddo een vlijmscherpe tragikomedie die je doet lachen én huilen met de knulligheid en de botheid waarmee de personages levenskeuzes maken, elkaar trachten te beminnen of een kloot af te draaien. Gionfriddo voert een stel wanhopige dertigers op die worstelen met zichzelf, de liefde, geld en hun (schoon)moeder. Het stuk toont op een groteske, ontroerende en hilarische manier hoe mensen die elkaar doodgraag (willen) zien, mekaar het bloed van onder de nagels halen. Uit angst om zelf gekwetst te worden. (Els Van Steenberghe, recencente Knack)
Helena kan moeilijk overweg met het overlijden van haar vader. Zeker nu haar veeleisende moeder Hélène met een nieuw lief komt aanzetten. Gelukkig is er nog de stoere stiefbroer Max. Hij werd als kind in het gezin opgevangen en moet nu de meubels redden. Hij is Helena’s rots in de branding. Tot ze met Dries trouwt. Het kersverse paar probeert Max te koppelen aan Dries zijn nieuwe collega: Becky Shaw. En dat loopt slecht af. In politiebureaus, hotelkamers, chantage en een zelfmoordpoging.
Elke keer als je denkt vat te krijgen op de personages, tuimelen ze dieper de duisternis in. Becky Shaw is een pijnlijk herkenbaar en verleidelijk spannend relaas over de potentiële psychologische terreur in elke intieme relatie. Wat zijn we schuldig aan de mensen die ons omringen? En wat aan de vreemdelingen die in ons leven opduiken?
Het stuk was finalist voor de Pulitzer Prize for Drama in 2009.
Medewerkers
| Regie | Bram Lattré |
| Tekst | Gina Gionfriddo |
| Tekstbewerking | Ellen Stynen, Yahya Terryn |
| Productieleiding | Jan Clays, Bart De Backer |
| Techniek | Elias Vercruysse |
| Scenografie | Michiel Hutsebaut |
| Fotografie | Sofie Verhoeven |
| Grafische vormgeving | Ann Verdonck |
Acteurs
Erkan
Arslan
Charlotte
De Jonghe
Helena
Elshout
Ewoud
Quaghebeur
Elke
Thijs
In beeld
